- nifrət
- nefret
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
nifrətlənmə — «Nifrətlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrət — is. <ər.> 1. Bir adama, işə, hərəkətə və s. yə qarşı dərin ikrah, kin, narazılıq hissi. . . Qıza qarşı <Ruhnəvaz xanımın> ürəyində anlaşılmaz bir nifrət əmələ gəldi. Ç.. <Qəhrəman:> Mən <xanımın> hiyləgər və yağlı dilinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətlənmək — f. Nifrət etmək, zəhləsi getmək, acığı gəlmək, qətiyyən xoşlamamaq. <Əbülhəsənbəy:> . . Mən qızların bu adi və ani sevişindən olduqca nifrətlənirdim. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətləndirmə — «Nifrətləndirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətamiz — sif. <ər. nifrət və fars. . . . amiz> Nifrət oyadan, nifrətə səbəb olan. Nifrətamiz bir mənzərə. Nifrətamiz hərəkət. // Nifrət bildirən, nifrətlə dolu, nifrətli. Keçmişdə «millət» sözü bizim dilimizdə az işlənərdi və işləndikdə nifrətamiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətləndirici — sif. Nifrət oyadan, nifrət doğuran, nifrət hissi oyadan; pis, alçaq. Nifrətləndirici hərəkət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətəşayan — sif. <ər. nifrət və fars. . . . şayan> Nifrətə layiq, ancaq nifrətə səbəb olan; pis, alçaq, mənfur. Nifrətəşayan adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətləndirmək — f. Nifrət oyatmaq, nifrət doğurmaq, ikrah etdirmək. <Uşaqlar> «atacan» – deyə onun üstünə gələndə, onları döyüb özündən nifrətləndirirdi. İ. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifrətamiz — ə. və f. bax: nifrətavər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nifrətavər — ə. və f. nifrət doğuran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nifrətli — sif. Nifrət doğuran, mənfur, iyrənc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti